Buk – 북 – RaSeliR

Buk, Kore’de bulunan geleneksel bir müzik davuludur. Terim, davulun genel adı olarak kullanılan yerel bir kelime olsa da, terim çoğunlukla, hayvan derisi kullanımıyla her iki ucunda da kaplanmış yuvarlak bir gövdeye sahip sığ, fıçı şeklinde bir müzik davulunu ifade etmek için kullanılır. Kore saray müziği (jeongak) ve halk müziği için kullanılan, deri kullanılarak üretilen müzik aleti hyeokbu (혁부) olarak sınıflandırılmıştır.

Tarih

**“Dans eden çocuk” (무동) adlı resimde, bir buk ve janggu içeren samhyeon yukgak tasvir edilmiştir.**

Saray müziği için kullanılan buk, genellikle jantlara çivilerle sabitlenirken, halk müziği için kullanılanlar genellikle şekli oluşturmak için deri kayışlarla bağlanır. Saray müziğindeki sanatçılar, genellikle bir ellerinde veya iki ellerinde bukchae (북채, baget) ile buklerini çalarken, halk müziğindeki davulcular, buk’un diğer tarafına çıplak sol elleriyle vururken genellikle sağ ellerinde buk ile vururlar. Bir süre önce jong (종, çan) bile “soebuk” (쇠북, metal davul) olarak anılıyordu ve buk kategorisine dahil ediliyordu.

Müzik aleti, Goguryeo Anak Mezarı’ndaki ahlaki portreler ve Krallıklar, Goguryeo ve Baekje üzerine Sui Kitabı arşivleri ışığında, Kore’nin üç krallığı döneminden beri Kore müziği için kullanılıyor. Anak Mezarı’nın üçüncüsünde bu müzik aletinin iki versiyonu Juakdo (주악도, “müzik çalmanın resmi”) ve Haengryeoldo (행렬도, Yürüyüşün Resmi) adlı resimlerde aynı anda ipgo (입고) ve damgo (담고) gibi tasvir edilmiştir. İpgo, çalanların ayakta çaldıkları müzik aletinin versiyonu, damgo ise davul çalgısının omzunda taşırken vurduğu müzik aletinin versiyonudur.

Birleşik Silla döneminde (668–935), Samhyeon samjuk (삼현 삼죽) tarafından çalınan bir müzikte, “büyük bir davul” anlamına gelen daego (대고) veya keunbuk, bak (박) adlı bir vurmalı çalgı ile birlikte kullanılmıştır. Samhyeon, geomungo, gayageum ve hyangbipa gibi üç yaylı çalgı ve daegeum, junggeum ve sogeum gibi. Goryeo döneminde (918–1392), dangak ve aak Çin’den Kore’ye tanıtıldıkça, janggu, gyobanggo, jingo gibi birçok buk, saray müziği için kullanılmaya başlandı.

Joseon döneminde, janggu, jwago, yonggo, gyobanggo, jingo, jeolgo, nogo ve diğerleri dahil olmak üzere kraliyet saray müziği için çok sayıda buk kullanıldı. Bunların arasında janggu, halk müziği için de kullanılmış ve daha sonra en çok kullanılan enstrüman haline gelmiştir.

Mevcut Kore geleneksel müziğinde kullanılan yirmi tür buk varken, en yaygın olarak kullanılan buk olan jwago gerçekleştirmek için Samhyeon yukgak (삼현 육각), yürüyen müzik için yonggo, bukchum için gyobango (북춤, davul dansı), Budist ritüel törenleri için beopgo, Namsadang tarafından kullanılan sogo ve sokak müzisyenleri, soribuk veya pansori için gojangbuk, nongak için kullanılan maegubuk (veya nongakbuk) ve çiftçiler tarafından çalışma olarak kullanılan motbanggo.

Kullanımlar

Yonggo, yürüyen bir daechiwita topluluğunda çalınıyor.

Kore halk müziğinde kullanılan iki ana basit buk biçimi vardır; Pansoriye eşlik etmek için kullanılan müzik aletinin, bağcıklı başları olan versiyonu sori-buk (소리북) olarak bilinirken, pungmul müziğine eşlik etmek için kullanılan müzik aletinin başları bağcıklı versiyonu pungmul-buk (풍물 북) olarak bilinir.

Sori-buk, hem açık bir sol elle hem de sağ elde tutulan huş ağacından yapılmış bir sopayla oynanır. Müzik aletinin sopası hem sağ davul başlığına hem de enstrümanın gövdesinin tahtasına vurur. Başları bağcıklı perküsyon dörtlüsünde kullanılanlardan farklı olan uçlu başları vardır. Pungmul-buk, pungmul’un çağdaş bir versiyonu olan samul nori’de kullanılan dört müzik aletinden biridir. Tek bir sopayla (genellikle sağ elle) enstrümanın sadece bir kafasına vurularak gerçekleştirilir.

**Pungmul-buk** ( 풍물 북 ) – pungmul ( 풍물 )’da kullanılır

Yapım ve şekil benzerliklerinden dolayı, daechwita olarak bilinen askeri rüzgar ve perküsyon müziğinde kullanılan ve başı süslemeli boyalı ejderha tasarımlarına sahip bir namlu davulu olan yonggo (용고; kelimenin tam anlamıyla “ejderha davulu”), zaman zaman bir buk versiyon olarak da sınıflandırılır. Bu müzik aleti, iki yastıklı çubuk kullanılarak vurulur.

Modern bir buk kümesi (genellikle dört), modeum buk (모듬북) olarak adlandırılır. Genellikle ahşap sehpaların üzerine yatay olarak yerleştirilir ve sopalarla oynanır.

TAGO: bu davul performans sırasında arkada görülüyor ve müzisyen seyirciye sırtını dayayarak ayakta duruyor.

Türler

Janggu veya Janggo (장고 veya 장구) – Her elde bir sopayla veya bir sopayla ve bir elle çalınan çift başlı kum saati şeklinde bir davul
Galgo (갈고) – Çift başlı kum saati şeklindeki davul, janggo’ya benzer, ancak iki sopayla ve daha ince davul başlarıyla çalınır; bazen yanggo veya yangjanggo olarak da adlandırılır; artık yaygın olarak kullanılmıyor
Jingo (진고) – En büyük namlu davul
Jeolgo (절고) – Namlu davul
Jwago (좌고) – Ahşap çerçeve içinde bir varil davul
Geongo (건고) – Büyük namlu davul
Yonggo (용고) – Kabuğuna ejderha boyanmış bir namlu davul; daechwita’da kullanılır
Eunggo (응고) – Bir çerçeveden asılı namlu tamburu
Sakgo (삭고) – Ahşap bir çerçeveye asılı uzun bir namlu davul
Gyobanggo (교방 고) – Bir çerçeveden asılı düz tambur
Junggo (중고) – Bir çerçeveden asılı düz tambur; gyobanggo’ya benzer ancak daha büyük
Sogo (소고) – Elde tutulan küçük bir davul
Nogo (노고) – Bir direk tarafından delinmiş iki davul seti
Nodo (노도) – Çalmak için bükülen bir direk üzerinde iki küçük davul seti; ritüel müzikte kullanılır
Yeongdo (노도) – Çalmak için bükülmüş bir direk üzerinde dört davul; ritüel müzikte kullanılır
Noedo (뇌 도) – Bir çerçeveye asılan altı küçük davul; ritüel müzikte kullanılır
Noego (뇌고) – Üç küçük varil play bükülmüş bir kutup ile davul; ritüel müzikte kullanılır
Do (도) – bir direk üzerinde tekli pelet tamburu