Aak – 아악 – RaSeliR

Aak terimi başlangıçta Çin kökenli tüm saray ritüel müziklerini kapsasa da diğer saray ritüel müziği formlarının ortadan kalkması nedeniyle terim yalnızca Konfüçyüs Tapınak Müziği’ne atıfta bulunur hale geldi[1].

Aak ayrıca Japon Gagaku ile benzerlikler paylaşıyor [2].

Aak, Kore saray müziğinin bir türüdür. Çin saray müziği yayue’sinin ithal edilmiş bir şeklidir ve “zarif müzik” anlamına gelir. Aak neredeyse sadece devlet kurban törenlerinde icra edilirdi ve günümüzde bazı Konfüçyüs törenlerinde icra edilir.

Arka Plan

Aak, 1116’da Kore’ye 428 müzik aletinin yanı sıra Çin’den 572 kostüm ve ritüel dans nesnesi, Song İmparatoru Huizong’dan Goryeo İmparatoru Yejong’a hediye olarak getirildi. Ölmeden önce bir süre çok popüler kaldı (başlangıçta en az 456 farklı melodi kullanılıyordu). 1430’da eski melodilerin yeniden inşasına dayalı olarak yeniden canlandırıldı ve Sejong Annals’ın bir bölümü olan “Treatise on Ceremonial Music” (Aak Po)’da korundu.

Aak, Kore saray müziğinin üç türünden biridir; diğer ikisi dangak ve hyangak. Aak, her ikisinin de Çin kökenli olması bakımından dangak’a benzer. Aak’ta kullanılan tüm enstrümanlar Çin orijinallerinden türetilmiştir ve bunlardan çok azı diğer geleneksel Kore müziği türlerinde kullanılmaktadır. Aak ilk olarak Goryeo döneminde Kraliyet Ancestral Shrine’da mahkemenin ritüel müziği olarak gerçekleştirildi. En geniş anlamıyla aak hala her türlü kibar veya zarif müzik anlamına gelebilmesine ve bu nedenle tartışmasız dangak ve hyangak’ı kapsayabilmesine rağmen Aak’ın tanımı daha sonra Konfüçyüsçü ritüeller için müziğe daraltıldı.

Bu müzik şimdi Seul’deki Kungnip Kugagwŏn Ulusal Kore Geleneksel Gösteri Sanatları Merkezi üyeleri tarafından icra ediliyor.

Performans

Müzik artık son derece uzmanlaşmış ve sadece belirli törenlerde çalınıyor, özellikle her ilkbahar ve sonbaharda Seul’deki Sungkyunkwan Üniversitesi’nin zeminindeki Munmyo tapınağında Konfüçyüs’ü onurlandırmak için düzenlenen Seokjeon Daeje’de. Özel konserlerde de icra edilebilir.

Ana tapınağın verandasında bulunan bir “teras” topluluğu ve ana tapınak binasının önündeki ana girişin yakınında bulunan bir “avlu” topluluğu olmak üzere iki enstrümantal topluluk vardır.

Aak’ın modern repertuarı sadece iki farklı hayatta kalan melodiden oluşur. Hayatta kalan iki parçanın her ikisi de icra edildiğinde yaklaşık 4 dakika süren 32 notaya sahiptir ve ikisinden biri bir dizi transpozisyonda gerçekleştirilir. Müzik çok yavaş çalınıyor. Her nota yaklaşık dört saniye boyunca çekilir ve nefesli çalgılar notanın sonunda perdede yükselir ve ona ayırt edici bir karakter verir[4].