Haegeum – 해금

Haegeum, iki telli dikey bir kemanı andıran geleneksel bir Kore yaylı çalgıdır; Eski Çin xiqin’den türetilmiştir. Çubuğa benzer bir boynu, içi boş bir ahşap ses kutusu ve iki ipek teli vardır ve göstericinin dizine dikey olarak tutulur ve bir yay ile çalınır. Halk arasında kkangkkang-i (깡깡이), kkaengkkaeng-i (깽깽이) veya aeng-geum (앵금) olarak da bilinir.

Haegeum, pathos ve vokalitesiyle bilinen eski bir Kore enstrümanıdır. Koryeo Hanedanlığından kalma(918-1392)Enstrüman, ince, çubuk benzeri bir boynu ve yuvarlak bir ses kutusu olan küçük, iki telli bir keman gibidir. Geleneksel olarak altın, taş, iplik, bambu, su kabağı, toprak, deri ve ahşaptan üretilen haegeum, paleum veya “sekiz ses” e sahiptir; renkli bir ton paleti ve geniş bir ifade aralığı ile yeteneklidir. Geleneksel bir Kore orkestrası bağlamında, haegeum, unutulmaz melodileri sürdürme yeteneği nedeniyle bir nefesli çalgı olarak kabul edilir. Yay, ipler arasında kalıcı olarak ilmeklidir, bu benzersiz bir tasarım, muhtemelen at sırtında insanlarla seyahat ettiği zamandan kaynaklanmaktadır; Sonuçta, yayı nakil sırasında kaybetmeniz halinde haegeum bir işe yaramazdı. Bir müzisyen performans sergilemek için genellikle sağ bacak sol diz üzerine sarılı ve ses kutusu üstte olacak şekilde yarım lotus pozisyonunda oturur.

Haegeum, Kore müziğinde en çok kullanılan enstrümanlardan biridir. Haegeum saray müziğinde ve madangnori’de (sıradan insanların müziği) kullanılır. Haegeum’un ifade yelpazesi, sadece iki teli olmasına rağmen, hüzünlü ve hüzünlü ile mizahi arasında değişen seslerle çeşitlidir. Haegeum sekiz malzeme kullanılarak yapılır: metal, taş, ipek, bambu, kabak, kil, deri ve ahşap ve bu nedenle paleum (sekiz ses) olarak adlandırılır.

Haegeum, yüzük kutusunun üzerinde dikey olarak duran büyük bir tahta blokla aynı hizada duran, iki tel arasında tahta bir yayla çalınan bir Kore müzik aletidir. Haegeum bir yaylı çalgıdır, ancak konserde bir yaydan ziyade nefesli bir çalgı olarak sınıflandırılır. Geleneksel Kore müziğinde, yaylı çalgı, bir geomungo veya gayageum gibi düzgün çalınamayan bir ifade aletini ifade eder ve bir haegeum veya ajaeng gibi kesintisiz bir yay yapmak için kullanılabilen yaylı çalgı, bir nefesli çalgıya benzer.

Tarih

Haegeum’un Kore’de ilk kez ne zaman tanıtıldığına dair kesin bir kayıt yoktur. Birkaç kaynağa göre, goryeo hanedanlığında yapılan hanlimbyeolgok’ta (kraliyet alimlerinin şarkıları ve rimlenmemiş ayetleri) haegeum’a atıfta bulunulabilir, bu nedenle haegeum’un en azından o zamandan beri çalındığı sonucuna varılabilir.

Joseon Hanedanlığı’nda haegeum çeşitli müziklerde kullanıldı: kraliyet atalarının ayinleri, geçit törenleri, festivaller ve hyangak (Kore müziği).

Haegeum’un oynanış biçimi, Joseon Hanedanlığı’ndan bu yana çarpıcı biçimde değişti. Joseon döneminin ortalarından önce, müzisyenler dizeyi gyeong-an yönteminde çaldılar (batı yaylı telli çalgı gibi telleri çekmeden yerleştirme ve durdurma), ancak o zamandan beri yeok-an yöntemiyle (ipi çekerek) çalmaya başladılar. Buna göre klavyesi olmadığı için telleri çekip bırakarak çok çeşitli sesler çıkarmak mümkündür.

Haegeum’un akustik yeteneğini geliştirmek için 1960’lardan beri çeşitli modifikasyonlar yapılmıştır. 1965’te Park Hun-bong ve Kim Bun-gi düşük akortlu bir Haegeum geliştirdi ve 1967’de Kim Gisu küçük bir haegeum yaptı.