Geleneksel Kore Müziği “GUGAK” – 국악

Kore müziği, Kore yarımadasında tarih öncesi zamanlardan Kore’nin bölümüne ve 1945’te Güney ve Kuzey’e uzanan müziğe atıfta bulunur. Saray müziği, halk müziği, şiirsel şarkılar ve dini şamanistik ve Budist geleneklerde kullanılan müzik. Hepsi birlikte, geleneksel Kore müziği gugak (국악) olarak anılır ve kelimenin tam anlamıyla “ulusal müzik” anlamına gelir.

Müzik ve dansın birleşiminden oluşan geleneksel kore müziği Gugak’ın temeli 15. yüzyılın başlarına dayanmaktadır. Kral Sejong’un doğuda ilk defa notalı saray müziğini (jeongganbo isimli nota sistemi) düzenlemesi ile oluşmuştur.

“Gugak” terimi, Kore’ye Joseon Döneminde yabancı müziğin girmesinden sonra Kore müziğini ayırt edebilmek için kullanılmaya başlanmıştır.

Gugak (Geleneksel Kore Müziği); Jeongak veya Jeongga ( soyluların ve aristokratların sevdiği müzik), pansori – sanjo (halkın dinlemekten hoşlandığı halk şarkıları), jeongjae (krala özel kutlamalarda sunulan dans ve şarkı içeren performans), salpuri – seungmu – beompae (Budizm ve Şamanizm gelenekleriyle bağlantılı dans ve müzik), gagok ve sijo (şiirsel şarkılar)şeklinde sınıflandırılmaktadır.

Kore müziğinde ezgi kadar sözler de, duyguları iyi ifade etmek adına önemlidir. Kore tarihi boyunca birbirinden tarz olarak tamamen ayrılan iki temel müzik olmuştur: saray müziği ve halk müziği. Jongmyo Jeryeak, kraliyete ait antik bir ayin müziğidir. Sofistike ve şatafatlıdır. Buna karşın sokaktaki insanlar halk müziği ve içinde bir hikayenin anlatıldığı pansori’yi tercih etmişlerdir. Farklı ve kendine özgün müziği, ritmi ve söyleme tekniği sayesinde pansori UNESCO tarafından İnsanlığın Sözlü ve Somut Olmayan Kültürel Miras Şaheseri olarak kabul edilmiştir.

Gugak sunulurken çok çeşitli geleneksel enstrümanlar kullanılmaktadır. Gugak enstrümanları, 60 enstrümana kadar çıkmakta ve melodiye göre çeşitli kombinasyonlarla kullanılmaktadır. Geleneksel enstrümanlar üçe ayrılmaktadır; üflemeli çalgılar, telli çalgılar, vurmalı çalgılar.

Geleneksel Kore müziğini, batı müziğinden ayırmak amacıyla, müzikten sorumlu genç bir devlet memuru olan Jangagwon tarafından kullanılır. Gugak kendi içerisinde birkaç farklı türe ayrılır. Pansori, bir davulcu ve bir şarkıcı tarafından performe edilen uzun bir vurmalı müzik türüdür. Yaşayan birçok Pansori şarkıcısı Güney Kore devleti tarafından “ulusal hazineler” olarak görülür. Sinawi ise Şaman ritüellerinde kullanılan, müzisyenin doğaçlamasıyla ortaya çıkan bir türdür. Samul Nori de yine vurmalı bir müzik türü. Dört nesne anlamına gelen “Samul” ve oyun anlamına gelen “nori” kelimelerinden oluşuyor. Kırsal bir halk geleneğini sahneye taşıyan topluluk olan Samul Nori ile bilinir. Geleneksel Kore müziğinin en popüler türlerinden biri olan Sanjo ise hızlı tempoda ve duraklama olmadan çalınır. Gayageum, janggu, danso, kkwaenggwari, haegeum gibi çalgılar geleneksel Kore müziğinde sıklıkla kullanılanlar arasındadır.

Uzun bir tarihe sahip Kore halkı, eskiden beri dansı ve şarkıyı sevmiştir. Buna mukabil müziğin tarihi de çok eskiye dayanır. Geleneksel müzik ilk başlarda kalabalık insanların toplanarak yaptıkları gökyüzüne tapınma törenleriyle başlamıştır. Ondan sonra Üç Krallık Dönemine girildiğinde dış ülkelerle yapılan kültürel değişimin artması sonucu geleneksel müzik daha da gelişmiştir. Ondan sonra çeşitli dönemleri aşarak 1951 yılında Ulusal Müzik Enstitüsünün açılmasından itibaren profesyonel klasik müzik insanları yetiştirme gibi klasik Kore müziğini koruyup yücelten faaliyetler gerçekleşmeye başladı. Günümüzde Kore kültürü koruyup seven halkın içten ve derin düşünceleriyle Kore kültürünün yenilenmesi, korunması, geliştirilmesi için birçok faaliyetler gerçekleştirilmektedir.