Irene ( Lider, Ana Rapçi, Dansçı, Vokal ) – Bae Ju Hyun (배주현)
Seulgi ( Lider Dansçı, Ana Vokal ) – Kang Seul Gi (강슬기)
Wendy ( Ana Vokal ) – Son Seung Wan (손승완)
Joy ( Rapçi, Vokal ) – Park Soo Young (박수영)
Yeri ( Rapçi, Vokal ) – Kim Ye Rim (김예림)
Hayran İsimleri: ReVeLuv
Red Velvet ve Love’un kısaltmasını temsil etmektedir.
Çıkış Tarihleri: 2014
Red Velvet (레드벨벳) S.M. Entertainment tarafından 2014’te oluşturulan bir Güney Koreli kız grubudur. Seulgi, Irene, Wendy ve Joy olmak üzere dört kişiyle çıkış yapan grup, 10 Mart 2015 tarihinde Yeri adlı yeni üyenin katılımıyla beş üyeli bir grup olmuştur.
Grubun adı konseptlerindeki iki farklı imajı simgeler. “Red” grubun daha canlı ve cesur, “Velvet” ise grubun daha feminen ve zarif yanını simgeler. Teklilerinden “Happiness”, “Ice Cream Cake” ve “Dumb Dumb” Red konseptinden, “Be Natural”, “Automatic” ve “One of These Nights” adlı şarkıları Velvet konseptindendir.
Grubun ilk teklisi “Happiness”tı. Şarkının promosyon çalışmaları sırasında kızların her biri saçlarını farklı renklere boyamıştı: Joy – yeşil, Wendy – mavi, Irene – pembe, Seulgi de turuncu rengini tercih etmişti.
Kızlar resmi olarak ilk kez 1 Ağustos 2014 yılında KBS kanalının “Music Bank” programında tanıtıldılar.
Güney Kore’nin Atatürk’ü Kral Sejong diyebilir miyiz? Hadi gelin hep birlikte bakalım ☺
Kral Sejong 1397 ve 1450 yılları arasında yaşamış ve 1418-1450 yılları arasında Joseon Hanedanlığı‘na hükmetmiş Joseon’un 4. kralıdır. Kral Taejong (태종) ve Yeoheung Min boyuna mensup Kraliçe Wongyeong (원경왕후 민씨)’nin 3. erkek çocuklarıdır. Aslında kendisi tahta çıkma hakkına sahip olan prens olmamasına rağmen (çünkü bildiğiniz gibi normalde krallıklarda bu hak ilk olarak kralın doğan ilk erkek çocuğuna aittir) kendisinden büyük olan iki abisinin taht haklarından feragat etmesi ile Sejong kral olmaya hak kazanır.
Sejong, 12 yaşındayken “Büyük Prens Chungnyeong” unvanını aldı ve Cheongsong’un kızlarından biri olan Shim On (Lady Shim olarak da bilinir) ile evlenmiştir. Lady Shim, daha sonra Kraliçe Soheon unvanını almıştır.
O dönemin çok önemli olan din, çiftçilik, bilim, siyaset vs. konularında oldukça sıkı bir şekilde çalışması iki abisi olmasına rağmen onun, babasının yani Kral Taejong’un gözdesi olmasına neden olmuştur.
Tahta Sejong’un yükselmesinin sebebi onun çok özel ve diğer prenslerden farklı olmasıydı. En büyük Prens Yangnyeong, Krallık için gerekli becerilere sahip olduğuna inanıyordu ancak Sejong’un kral olacağını da seziyordu. İkinci prens Hyoryeong da krallığa Sejong’un geçmesi gerektiğini kendine bir vazife olarak görmüştür. Her ikisi de bir takım sebeplerden dolayı Seoul’den sürgün edildiler. En büyük prens bir gezgin oldu ve dağlarda yaşadı. İkinci prens bir Budist tapınağına gitti ve keşiş oldu. Böylece Ağustos 1418’de Sejong tahta geçti.
Sejong, “Büyük” unvanına layık görülen iki yöneticiden biridir. Ölümünden sonra bu unvan ile şereflendirilmiştir. Bu unvanı alan diğer yönetici de Goguryeo Kralı Gwanggaeto’dur.
Joseon Hanedanlığında bilim ve teknoloji de önemli bir derecede gelişme göstermiş, Jagyeongnu (su saati), Angbuilgu (güneş saati) ve Honcheonui (usturlap küre) gibi icatlar yapılmıştır. Dünyada türünün ilk örneği olan bir yağmurölçer icat edilerek yağmur miktarı ölçülmüş ve toprak araştırması yapılarak harita oluşturmaya yönelik bilişsel aletler kullanılmıştır. Ayrıca Sejong en önemli olan Hangıl yazı sistemi ile Hummin Congım’ı halka sunmuştur. Çünkü Koreliler Çinlilerin takvimlerini ve metrik sistemlerini kullanıyorlardı. Ancak Sejong başkent Seul’un enlemlerini baz alan kendi takvim sistemlerini oluşturması için emirler vermiştir ve kendisi de bizzat bu konuda araştırmalar yaparak dönemin bilim adamlarına destek vermiştir. Kral Sejong döneminde babasının öğütleri ve yol göstericiliği doğrultusunda ve General Kim Jong-Seo’nun yardımlarıyla askeri alanda da güçlenmiştir ve diğer ülkelerle de ilişkilerini geliştirmiştir. Ayrıca Kral Sejong, iyi bir askeri planlamacıydı. Örneğin eski bir Kore roketi olan Hwacha’lar ilk olarak 1407’de Kral Sejong’un askeri bir programı için yapılmıştır. Genç yaşta ölümü üzerine gerçekleştirmek istediklerini gerçekleştirememiştir.
Geleneksel Kore ilaçları ile ilgili iki önemli inceleme yine Sejong döneminde yazılmıştır. Bu incelemeler “Hyangyak chipsŏngbang” ve “Ŭibang yuch’wi “ dir. Tarihçi Yung Sik Kim, bu tıbbi çalışmaların Korelilerin kendi çalışmaları olduğunu belirtir.
Sejong, hükümdarlığı sırasında teknolojik ilerlemelere de çok önem vermiştir. Hatta tarihçi Yung Sik Kim, Sejong’un, kendi özel teknik bilimsel bilgisi olduğuna dikkat çeker.
Sejong, Çin başkentinin enlemine göre ayarlanmış olan Kore takvim sistemini de değiştirmeyi amaçlamıştır. Sejong, Kore’de ilk defa olarak bu alanda çalışmalar yapılmasını istedi. Başkent Seoul’un enlemlerini baz alan bir takvim oluşturulması için çalışmalara başlanmıştı.
Sejong Joseon’un çiftçilerinin tarımsal faaliyetlerine de çok önem vermiştir. Vergiler konusunda çiftçilere anlayışlı davranmıştır ve sarayda yiyecek fazlalığı olduğunda bunların ihtiyaç duyan yoksul köylüler veya çiftçilere dağıtılmasını sağlamıştır. Aslında Kore’nin kendine has takvim ve saat sistemlerinin oluşturulması çiftçilerin daha iyi hasat elde edebilmesi ile de yakından ilişkilidir. 1429’da Kral Sejong’un emriyle Nongsa-jikseol (농사직설) adlı kitap derlenmiştir. Bu kitap Kore’de çiftçilik ve Koreli çiftçiler hakkında bir kitaptır.
Kral Sejong çok merhametli bir kral olmasıyla da tanınmaktadır. Kendisinden öncekilere kıyasla halkına karşı uyguladığı sıcak yaklaşım zamanında oldukça dikkat çekmiştir. Örneğin sarayda toplanan bütçede fazlalık çıktığında bu miktarı toplayıp halka dağıtmıştır. Vergiler konusunda da halkı ağır vergiler altında ezmemiştir.
Kore halkına yaptığı en büyük katkı tartışılmaz Hangıl(한글) olmuştur. Çünkü bir halk kendi dilini yazıp okuyamıyorsa asla gelişim gösteremez. Hele ki o zamanlarda saray ve halk dili arasında farklar vardı tıpkı bizdeki Osmanlı döneminde yaşanan dil farkları gibi. Devlet yazışmalarında kullanılan dil ise Hanja adı verilen Çin karakterleridir. Yani Korece konuşup Çince yazmak durumunda kalıyorlar, o dili de yalnızca sarayda çalışan yüksek rütbeli memurlar yazmayı biliyorlardı. Ancak bir milleti millet yapan dildir! Bir milleti yok etmek istiyorsanız onun dilini yozlaştırmanız yeterlidir. Zamanında da sarayda Kral Sejong’un yakınında bulunan yüksek rütbeli bu memur, Sejong kendi dillerine ait bir alfabe oluşturmak istediğini söylediğinde karşı çıkmışlardır. Nedeni ise, halkın okuma yazma öğrenmesinin karışıklık çıkaracağı korkusu yani halkın bilinçlenmesini istememektedirler. Ancak Sejong’un halkına verdiği önem, değer büyüktür. Onlar da okuyup, yazabilsin, düşünebilsin, araştırabilsin ister. 1920’de Gyeongbokgung’da bir kültür-kongre salonu (Jiphyeonjeon) da açmış, saraydaki dil bilimcileri de görevlendirerek Çin, Uygur, Moğol dil ve harflerini incelemeye başlamıştır. Korelilerin konuştuğu dilin fonetiğine yani ağızdan çıkan sese, sesin dil ve dudaklarda yarattığı hareketlere göre Kore harflerini oluşturmaya başlar. Tabii ilk başlarda birçok harf çıkar ortaya fakat zamanla onları 28 harften oluşan bir forma sokar ve halka öğretmeye başlar. Sejong, ayrıca Kore’nin ve Korelilerin kültürel kimliğini de koruması ve geliştirmesini hedefledi.
Sejong’un kişisel yazıları yüksek oranda kabul görmüştür. En ünlü yazıları;
Yongbi Eocheon Ga (“Songs of Flying Dragons” – Uçan Ejderhaların şarkısı, 1445),
Seokbo Sangjeol (“Episodes from the Life of Buddha” –Buda Hayat Hikâyeleri, Temmuz 1447),
Worin Cheon-gang Jigok (“Songs of the Moon Shining on a Thousand Rivers” –Parlayan Ayin ve Bin Nehrin şarkısı, Temmuz 1447).
Joseon Hanedanlığının ilerleyen zamanlarında, ticaret ve sanayi hızlı gelişmiştir. Seodang (köy okulu) eğitimi yayılarak vatandaşların yaşam kalitesi artmıştır. Hangıl ile yazılan romanlar yaygınlaştırılmış, pansori ve talchum (maske dansı) gibi etkinliklerin olduğu eğlence kültürü de gelişmiştir. Özellikle belirli bir hikâyenin chang (anlatı şarkısı) ve saseol (hikaye ve şarkı sözleri) ile birleştirilip sergilendiği pansori, oldukça fazla ilgi görmüştür. Göstericinin gidişata göre hikâyeyi uzatıp kısaltabildiği, izleyicilerin de chuimsae (Kore geleneksel müziği sırasına yapılan eğlendirici nitelikteki bağırış) yaparak eğlendiği temsili bir halk kültürü olarak geliştirilmiştir. 19. yüzyılın sonlarına doğru Sin Jae-hyo, pansori saseol düzenlemesi yapmıştır. Günümüzde chunhyangga simcheongga, heungboga, jeokbyeokga ve sugungga, pansorinin beş bölümü olarak nitelendirilmektedir. Tal nori ve sandae nori gibi maskeli performanslar da popüler eğlenceler olarak rağbet görmüştür. Bizdeki orta oyun, meddahlık ya da Hacivat-Karagöz gibi edebiyat ürünleridir.
RaSeliR 